Τις τελευταίες μέρες, η διαρροή των συνομιλιών μεταξύ στελεχών του ΔΝΤ μέσω Wikileaks έχει προκαλέσει θύελλα όχι μόνο εγχώριων αλλά και παγκόσμιων αντιδράσεων. Η Ελένη Ριζάκη έψαξε τη συνολική ειδησεογραφία και παρουσιάζει και σχολιάζει όλα όσα συνέβησαν.
Ευτυχώς πέρασα ένα ενδιαφέρον Σαββατοκύριακο και γι' αυτό φρόντισαν τα wikileaks. Τι συνέβη όμως; Το πασίγνωστο site, υπεύθυνο στο παρελθόν για πολλές διαρροές στον Τύπο ανεπίσημων συνομιλιών ανάμεσα σε ισχυρά πρόσωπα της πολιτικής -κι όχι μόνο- σκηνής, δημοσίευσε μια υποκλαπείσα συνομιλία ανάμεσα σε δύο καίρια στελέχη του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου: τον Υπεύθυνο Διαπραγμάτευσης, Πωλ Τόμσεν και την Υπεύθυνη Αποστολής στην Ελλάδα, Ντέλια Βελκουλέσκου. Η συνομιλία έγινε στο ξενοδοχείο Hilton στις 19 Μαρτίου 2016, μια μέρα πριν αποχωρήσουν οι εκπρόσωποι του Ταμείου από την Ελλάδα.
Αποκαλύψεις (;) δια στόματος Τόμσεν-Βελκουλέσκου
Ο θησαυρός που σίγουρα προκύπτει από αυτήν τη συνομιλία είναι η τακτική που επιθυμεί να ακολουθεί το ΔΝΤ ώστε να επιβάλλει τις θέσεις του και τα θέλω του.
Τόμσεν: Ομολογεί πως με αφορμή το δημοψήφισμα για την παραμονή ή όχι της Μεγάλης Βρετανίας στην Ένωση, θέλει να καθυστερήσει το κλείσιμο της αξιολόγησης μέχρι τον Ιούλιο για να δημιουργήσουν μια κατάσταση παρόμοια με τον περασμένο Ιούλιο. Η Ελλάδα δηλαδή να έχει ανάγκη από χρήματα, να είναι στο χείλος της χρεωκοπίας και να αναγκαστεί να απαντήσει θετικά στους όρους του ΔΝΤ. Επίσης, σκοπεύει να εκβιάσει την Καγκελάριο Μέρκελ με πιθανή αποχώρηση του Ταμείου από το Πρόγραμμα αν δε συμφωνήσουν στην ελάφρυνση χρέους. Κάτι τέτοιο δε συμφέρει τη Μέρκελ αφού στη Γερμανική Βουλή έχει δεσμευθεί τη συμμετοχή του ΔΝΤ.
Βελκουλέσκου: Χαρακτηρίζει λανθασμένη τη συμφωνία του Ιουλίου αφού έπρεπε να είχαν τεθεί πιο σκληροί στόχοι στην Ελλάδα και να είχε γίνει καλύτερη διαπραγμάτευση με την Κομισιόν.
Αντιδράσεις:
Φυσικά, η δημοσιοποίηση μιας τόσο σημαντικής συνομιλίας ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων από την εγχώρια και παγκόσμια πολιτική σκηνή.
Η Κυβέρνηση με επίσημη επιστολή στο ΔΝΤ, ζητά εξηγήσεις και να ξεκαθαριστεί αν όλα όσα λέχθηκαν είναι οι επίσημες θέσεις του Ταμείου.
Η Κριστίν Λαγκάρντ, επικεφαλής του ΔΝΤ, στην επιστολή-απάντησή της χαρακτηρίζει ανοησίες τις εικασίες περί χρηματοπιστωτικού γεγονότος, στηρίζει κι εμπιστεύεται πλήρως τη διαπραγματευτική της ομάδα και ζητά η επόμενη συνάντηση να γίνει σε ένα περιβάλλον που θα διασφαλίζει την ιδιωτικότητα και προσωπική ασφάλεια της ομάδας της.
Ο Πρωθυπουργός ανταπάντησε μέσω της ομιλίας του στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή, ότι συμφωνεί πως η συγκεκριμένη τακτική είναι μια ανοησία αλλά αναρωτιέται αν όσοι κάθονται στο διαπραγματευτικό τραπέζι έχουν την ίδια γνώμη.
Ενώ ο Ευκλείδης Τσακαλώτος στις συναντήσεις της Δευτέρας με τους εκπροσώπους του Ταμείου είπε ότι δεν έγινε αναφορά στη διαρροή των συνομιλιών κι ο Γιάννης Βαρουφάκης στο twitter ένιωθε πιο δικαιωμένος από ποτέ.
 |
Οι του Ταμείου είναι φίλοι μας:
Αψυχολόγητες θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κανείς τις αντιδράσεις κομμάτων όπως η Νέα Δημοκρατία, το Ποτάμι, το ΠΑΣΟΚ κι η Ένωση Κεντρώων.
Η ΝΔ πιστεύει ότι η Κυβέρνηση πρέπει να εγγυηθεί την ασφάλεια και το απόρρητο των επικοινωνιών και πρέπει να διαλευκανθεί ποιος και γιατί υπέκλεψε τη συνομιλία. Ουδέν σχόλιο για το περιεχόμενο των συνομιλιών. Στο ίδιο πνεύμα βρίσκεται και το tweet του Αντιπροέδρου της ΝΔ, Άδωνη Γεωργιάδη. Ο πρόεδρος της ΝΔ, Κυριάκος Μητσοτάκης, σε ομιλία του στη Λάρισα δήλωσε πως οι εσωτερικές διαρροές μεταξύ των θεσμών είναι γνωστές αλλά δε θα λυθούν εις βάρος της χώρας και δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται για τη δραματοποίηση της διαπραγμάτευσης. Ουδέν σχόλιο για το περιεχόμενο των συνομιλιών.
Το ΠΑΣΟΚ ζήτησε (για άλλη μια φορά) κυβέρνηση εθνικής συνεννόησης. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος σε συνέντευξη στο Βήμα FM τόνισε πως η διάσταση που πήρε το θέμα δεν ωφελεί τη χώρα. Όλα όσα λέγονται στη συνομιλία είναι γνωστά, τα ξέρει η Κυβέρνηση κι αν δεν τα ξέρει, θα έπρεπε. Ανησυχεί μήπως η κυρία Λαγκάρντ προσφύγει στην ελληνική δικαιοσύνη μιας και κατηγορεί την ελληνική Κυβέρνηση ότι παραβίασε την ιδιωτικότητα των μελών της ομάδας της. Τρομολάγνος το λιγότερο.
Το Ποτάμι αναρωτιέται, όπως η ΝΔ, για το απόρρητο και για το «πού, πώς, ποιοι;». Ξανασκεφτείτε το λίγο για την πιθανή συνεργασία με τη Φώφη.
Η Ένωση Κεντρώων ανακοίνωσε ότι η εικόνα της χώρας δεν είναι καθόλου κολακευτική γιατί αξιοποιώντας μια τηλεφωνική υποκλοπή ερχόμαστε σε σύγκρουση με το Ταμείο. Και θα μας κάνει ντα, προσθέτω εγώ.
Ο Εκπρόσωπος της Καγκελαρίας δεν έκανε κανένα σχόλιο ενώ ο Εκπρόσωπος του Σόιμπλε βρισκόταν σε άρνηση: «Για εμάς στο Βερολίνο αυτές οι συνομιλίες δεν υπάρχουν».
Κι ο κλήρος πέφτει στην Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών:
Για ένα τόσο σοβαρό ατόπημα έπρεπε επειγόντως να βρεθεί το εξιλαστήριο θύμα. Σε αυτό βοήθησε ο δημοσιογράφος της Wall Street Journal, Marcus Walker όταν επεσήμανε στον προσωπικό του λογαριασμό στο twitter ότι το όνομα της Βελκουλέσκου ορθογραφικά είναι λάθος άρα έχει εμπλακεί ελληνική υπηρεσία στη μεταγραφή της συνομιλίας.
Δυστυχώς η απάντηση έρχεται από τα ίδια τα Wikileaks πως η μεταγραφή έχει γίνει από τους ίδιους. Όμως, ο Γερμανικός Τύπος δεν έχασε ευκαιρία και βασίστηκε σε αυτό το επιχείρημα ακόμα κι αν το διέψευσε η πηγή του λάθους.
Η Γερμανική Taggespiegel υπέθεσε ότι ο επικεφαλής της ΕΥΠ, Γιάννης Ρουμπάτης είναι μπλεγμένος στην υποκλοπή. Με τη σειρά του ο κύριος Ρουμπάτης απάντησε ότι η ΕΥΠ λειτουργεί σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία και γι' αυτό απαιτείται πάντα Εισαγγελική Παραγγελία για την αντιμετώπιση εγκληματικών δράσεων ή άλλων απειλών. Παρόλα αυτά, Μέρκελ και Λαγκάρντ είναι σίγουρες ότι για όλα φταίει η Ελλάδα.
Δε ξέρω ποιος ή ποιοι υπέκλεψαν και διέρρευσαν τη συνομιλία κι αμφιβάλλω αν θα αποκαλυφθεί ποτέ. Αλλά το μόνο σχόλιο που θα κάνω για το περιεχόμενο των συνομιλιών είναι πως δεν έμαθα κάτι που δεν ξέρω κι επαλήθευσα αυτά που ήδη ξέρω. Για να μάθετε κι εσείς, το ΔΝΤ, έμπνευση του Τζον Κέινς (τον γνωστό για την Κενσιανή θεωρία οικονομολόγο) και του Χάρι Γουάιτ, ιδρύθηκε στις 27/12/1945 από 29 χώρες για να σταθεροποιήσει τις διεθνείς νομισματικές κι οικονομικές σχέσεις μεταπολεμικά.
Το '70 και το '80 με τα Προγράμματα Διαρθρωτικής Προσαρμογής βοηθά αναπτυσσόμενες χώρες (βλ. Χιλή και δικτάτορα Πινοσέτ). Δηλαδή, δάνεια για διάφορα έργα με αντάλλαγμα νεοφιλελεύθερες οικονομικές πολιτικές (ιδιωτικοποιήσεις, capital controls, μειώσεις δημοσίων δαπανών κλπ., σας θυμίζει κάτι;). Η τακτική αυτή κρίθηκε άχρηστη αφού κατέστρεψε τη μικρομεσαία τάξη κι οδήγησε σε κοινωνικές ανισότητες και φτώχεια. Μην μπορώντας να πάει κόντρα στα γεγονότα, το ΔΝΤ δέχθηκε την κριτική. Για να το αποδείξει μάλιστα, το 1995 στην Παγκόσμια Συνδιάσκεψη, εξέδωσε μια έκθεση όπου αποτύπωνε το κοινωνικό του πρόγραμμα. Αυτή περιελάμβανε μέτρα για μια -σύμφωνα με τα δικά του πιστεύω- αποτελεσματική κοινωνική πολιτική και αντιμετώπιση της ανεργίας, συνδυασμένα με ανάλογες φορολογικές και δημοσιονομικές προσαρμογές βεβαίως βεβαίως.
Το «κοινωνικό πρόγραμμα» του ΔΝΤ απεδείχθη φούσκα αφού τη δεκαετία του '90 και στις αρχές του 2000 κατάφερε να κάνει θρύψαλα οικονομίες χωρών όπως το Εκουαδόρ, η Ινδονησία, η Βραζιλία και η Αργεντινή, όπου κέρδη κι ανάπτυξη σημείωσαν μόνο οι πολυεθνικές και τα μονοπώλια.
Όσοι γνωρίζουν όλα τα παραπάνω, ξέρουν τι μέλλει γενέσθαι πίσω από τις πόρτες του ΔΝΤ και λογικά δε θα σοκαρίστηκαν και πολύ. Όπως τα κόμματα της αντιπολίτευσής μας. Εμμέσως πλην σαφώς όλα ανακοίνωσαν ότι «ντάξει ρε παιδιά, αυτό είναι το ΔΝΤ, δεν κάνει και τίποτα κακό, get over it».
Μόνο που η αντίθεση ανάμεσα σε εμένα και την αντιπολίτευση είναι αυτό το «δεν κάνει και τίποτα κακό». Εγώ αυτήν την αθώωση τη θεωρώ απανθρωπιά και δε θα συμφωνώ με το ΔΝΤ μόνο και μόνο για να μην το εξοργίσω από την στιγμή που το ίδιο με εξοργίζει αντιμετωπίζοντάς με ως άλλο ένα ευρώ ανάμεσα στα δισεκατομμύρια του πλανήτη. Ως άλλο ένα «πρωινό γεύμα» στις κοιλιές των πολυεθνικών.
Τέλος, δεν μπορώ να καταλάβω όλη αυτήν την υποτιθέμενη έκπληξη που περιβάλλει την Κυβέρνηση που αναρωτιέται πώς είναι δυνατόν το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο να παίζει τόσο βρώμικα παιχνίδια πίσω από την πλάτη της. Μα καλά αφού δεν ήξερε, δε ρώταγε; Τα πάντα ήξερε και δε χρειαζόταν να ρωτήσει. Της Κυβέρνησης της έκατσε ταμάμ η διαρροή των συνομιλιών γιατί έτσι θα κάνει μια ύστατη προσπάθεια να αποδείξει ότι παραμένει αριστερή, ότι είναι ο ήρωας στο τέλος της ημέρας και να μας καθησυχάσει ότι έχει το πάνω χέρι.
Αντίθετα, η Μέρκελ συστρατεύθηκε με το ΔΝΤ και το αυτί της Λαγκάρντ ούτε καν ίδρωσε. Το μόνο που κατάφερνε είναι να βγάλει μια αριστερίλα που καμία σχέση δεν έχει με την πραγματική σημασία της λέξης αριστερά. Δε βλέπω καμία ηρωική κίνηση παρά μόνο υιοθέτηση μαφιόζικων διαδικασιών όπως οι «αγαπητοί» εταίροι.
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου